سلام

ایام سوگواری محرم راتسلیت میگوییم.

باز محرم شد...کوچه ها.محله هاوخیابونا سیاه بوش شدند.سردی این روزاسردی ماتم روبیشتررودل آدم نقش میزنه...دومین محرمیست توزندگیم که غمش رودلم جاودانه میشه...دلم گرفته...اونقدر غصه رودلم سنگینی میکنه که خم شدن غرورموحس میکنم...دومین محرمی که عزیزترین کسم درکنارم نیست کسی که وجودش درکنارم درسردترین سرماگرمم میکردوآروم...این روزا تو سیاهی دنیا ارامشو حس میکنم...چون  دیگه نیازی نیست اشکامو بنهون کنم.بی ترس زیربارون میبارم وسبک میشم...خدایا دلم گرفته...خدایادلو تنگ شده ...برای کسی که نمادی از محبتت بود...دومین محرمی که بی تو اغازشد مادر...مادر...چقدر برای بزبان اوردن این واژه بی تاب شده صدام...خدایا به اندازه ی بزرگی محرمت دلم به تنگ اومده...امروز اولین سالگردنبودنشه...چقدرصبورانه به اتظار دیداردوباره ات دست به اسمون بلندکردم و بی صدا اشک ریختم واه کشیدم مادر...

روزها درنبودنت ماتم سیاهی اشک وحسرت روتجربه کردم....

مامان روزها تنهای تنها بودنو باورکردم...

بچه ها این روزااگه دلتون شکست وخالصانه خدارو صداکردید یادی ازمن هم بکنید.از خدا برایم صبر وتحمل بخواین شاید طاقتی که داره به پایان نزدیک میشه تجدیدبشه....

محرم نخستین ماه از ماه‌های دوازده گانه قمری و یکی از ماه‌های حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود.
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان بیان شده است.

محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت حضرت امام حسین علیه السلام است.
حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌شویم:

غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت زهرا، ورود امیر مؤمنان علی علیه السلام، حادثه خونین کربلا - تاسوعا و عاشورا و شهادت امام حسین علیه السلام و اسارت خاندان امام به کوفه و شام.

همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل محمد امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض آل برمک و دولت برامکه، واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.

عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا علیه السلام، عبور حضرت موسی علیه السلام از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.

منابع:
هدایة الانام الی وقایع الایام، محدث قمی، ص 53؛ مفاتیح الجنان، ص 521

اینجا بهشت سرخ بدن‎های بی سر است                                                   اینجا نگارخانه‎ی گل‎های پرپر است

اینجا منا و مشعر و بیت الحرام ماست                                                        اینجا حریم قرب شهیدان داور است

اینجاست قتلگاه شهیدان راه حق                                                               اینجا مزار قاسم و عباس و اکبر است

اینجا به جای جامه‎ی احرام ما به تن                                                           زخم هزار نیزه و شمشیر و خنجر است

اینجا دو طفل زینبم افتد به روی خاک                                                         اینجا به روی سینه‎ی من قبر اصغر است

اینجا برای پیکر صد چاک عاشقان                                                              گرد و غبار کرب و بلا مُشک و عنبر است

اینجا چو آفتاب سرم بر فراز نی                                                                 بر کودکان در به درم سایه گستر است

اینجا تنم به زیر سم اسب، توتیا                                                               اینجا سرم به دامن شمر ستمگر است

اینجا به جای جای گلوی بریده‎ام                                                               گلبوسه‎های زینب و زهرای اطهر است

اینجا به یاد العطش کودکان من                                                                 هر صبح و شام دیده‎ی میثم، ز خون  تر است