به نام خالق بی همتی

درخلوت تنهایی خودبه این باوررسیدم در این دنیای خاکی برای زنده ماندن و دریادها ماندن بایدمرد....

          روزها بودکه دراندوه غم ازدست دادن عزیز درون خلوت شب هام پیله دورخودتنیده بودم وآسمون خلوتم رو بی مهتاب ونور تک ستاره ای میدیدم.....

         تنهاهمدمم شده بود آسمون بی ستاره ....تکیه گاهم شده بود نسیمی که همراهم ناله میکرد تا تنهاترنباشم........

        وقتی چشم هاموبازکردم آسمونودیدم که ماه هست ستاره هست........این من بودم که چشم هامو روی دنیای خاکی بسته بودم...ودلم میخواست پربکشم وآسمونی بشم

       حالامیدونم میشه روی زمین بود...نفس کشید...راه رفت وبا جسم خاکی دلی آسمونی داشت...

خدا دستهامو گرفت بلندم کرد ومهربونیشو به رخم کشید...

      حالا میگم برای بودن وموندن آسمونی شدن باید بشم یه سرنوشت ازجنس نور...بایدزندگی روبسازم برای زنده بودن وموندن

                                                                                    الهی به امیدتو

زنی از خانه بیرون آمد و سه پیرمرد را با چهره های زیبا جلوی در دید.
به آنها گفت: « من شما را نمی شناسم ولی فکر می کنم گرسنه باشید، بفرمائید داخل تا چیزی برای خوردن به شما بدهم.»
آنها پرسیدند:« آیا شوهرتان خانه است؟»
زن گفت: « نه، او به دنبال کاری بیرون از خانه رفته.»
آنها گفتند: « پس ما نمی توانیم وارد شویم منتظر می مانیم.»
عصر وقتی شوهر به خانه برگشت، زن ماجرا را برای او تعریف کرد.
شوهرش به او گفت: « برو به آنها بگو شوهرم آمده، بفرمائید داخل.»
زن بیرون رفت و آنها را به خانه دعوت کرد. آنها گفتند: « ما با هم داخل خانه نمی شویم.»
زن با تعجب پرسید: « چرا!؟» یکی از پیرمردها به دیگری اشاره کرد و گفت:« نام او ثروت است.» و به پیرمرد دیگر اشاره کرد و گفت:« نام او موفقیت است. و نام من عشق است، حالا انتخاب کنید که کدام یک از ما وارد خانه شما شویم.»
زن پیش شوهرش برگشت و ماجرا را تعریف کرد. شوهـر گفت:« چه خوب، ثـروت را دعوت کنیم تا خانه مان پر از ثروت شود! » ولی همسرش مخالفت کرد و گفت:« چرا موفقیت را دعوت نکنیم؟»
فرزند خانه که سخنان آنها را می شنید، پیشنهاد کرد:« بگذارید عشق را دعوت کنیم تا خانه پر از عشق و محبت شود.»
مرد و زن هر دو موافقت کردند. زن بیرون رفت و گفت:« کدام یک از شما عشق است؟ او مهمان ماست.»
عشق بلند شد و ثروت و موفقیت هم بلند شدند و دنبال او راه افتادند. زن با تعجب پرسید:« شما دیگر چرا می آیید؟»
پیرمردها با هم گفتند:« اگر شما ثروت یا موفقیت را دعوت می کردید، بقیه نمی آمدند ولی هرجا که عشق است ثروت و موفقیت هم هست! »

آری... با عشق هر آنچه که می خواهید می توانید به دست آوردید

 من تنها هستم حرفهای زیادی برای گفتن دارم ولی............. همیشه دنبال یکی هستیم که حرفامونو درد دلامونو غمها و غصه هامونو بهش بگیم ولی جالب اینجاست وقتی سر عمل میرسه نمیتونیم اونجور که باید حرفامونو بگیم! تا حالا حتما تجربه کردی؟ روزایی رو که می خواستی حرف بزنی و ،نزدی! حسی که باید انتقال میدادی و، ندادی! چرا؟ خودت هم نمیدونی! اتفاقا کسی رو هم داشتی که بهش بگی ولی..... بگذریم. زندگی همش حرفای ناگفته است .حرفایی که همیشه به گور برده میشن! به جای اینکه به موقعش بیان شن و جلوی کلی سوء تفاهما رو بگیرن! ای کاش به جای اینکه اینقدر دنبال کسی باشیم که بتونه سنگ صبورمون شه ، سعی می کردیم جرات گفتن رو تو خودمون ببریم بالا تا هیچ وقت حرفامون سر گلومون قلمبه نشه ! خیلیها هستند که میتونند همون باشن که ما میخوایم ، ولی مهم اینه که با هاشون راحت حرف بزنیم و صحبت کنیم. امیدوارم روزی بیاد که حرفی تو دلم نمونه!